Dr hab., prof. uczelni, pracuje na Uniwersytecie Warszawskim, w Instytucie Etnologii i Antropologii Kulturowej. Doktor socjologii, absolwentka Szkoły Nauk Społecznych przy Instytucie Filozofii i Socjologii Polskiej Akademii Nauk. W pracy naukowej interesuje się antropologią medycyny, szczególnie nowymi technologiami reprodukcyjnymi, kulturowymi wymiarami pokrewieństwa, genetyki, dzieciństwa i nastoletniości. Autorka wielu publikacji w czasopismach naukowych, autorka książek „Od Golema do Terminatora”, „Doświadczenie in vitro. Niepłodność i nowe technologie reprodukcyjne w perspektywie antropologicznej” oraz redaktorka kilku antologii tekstów. Członkini Komitetu Bioetyki PAN. Prodziekan ds. badań naukowych Wydziału Nauk o Kulturze i Sztuce UW. Mama dwóch synów.

(1982˗2023) Antropolożka i tłumaczka. Doktorat obroniła na wydziale nauk społecznych Uniwersytetu w Amsterdamie (Faculty of Social and Behavioural Sciences, UvA). Współzałożycielka Interdyscyplinarnego Zespołu Badań nad Dzieciństwem. Autorka książki „Nie przywitam się z państwem na ulicy. Szkic o doświadczeniu niepełnosprawności” (wydawnictwo Czarne, 2019). W pracy naukowej interesowała się rodziną i tym, jak ludzie układają sobie bliskie relacje i jak o tym mówią. Tu można znaleźć spis naukowych publikacji Marii Reimann: link.

Dr hab., pracuje na Uniwersytecie Warszawskim, w Instytucie Etnologii i Antropologii Kulturowej. Doktor socjologii, polonistka i amerykanistka. Kieruje Interdyscyplinarnym Zespołem Badań nad Dzieciństwem działającym na UW. W pracy naukowej interesuje się miejscem i rolą dzieci we współczesnej kulturze, a w szczególności tym, jak realizowane jest ich prawo do bycia wysłuchanymi i do współtworzenia społeczeństwa. Autorka książki „Mrówcza zabawa. Współczesne zabawki a społeczne konstruowanie dziecka”. W przeszłości pracowała z dziećmi jako lektorka, opiekunka w świetlicy środowiskowej, wychowawczyni i kierowniczka kolonii. Prywatnie mama trojga dzieci.

Antropolożka i socjolożka. Jest adiunktem w Instytucie Etnologii i Antropologii Kulturowej UAM. Doktorat obroniła na wydziale antropologii i socjologii w School of Oriental and African Studies, University of London. Jej projekt doktorski, częściowo realizowany w ramach grantu Preludium z NCN, dotyczył negocjacji wokół żywienia dzieci w Warszawie. Badania etnograficzne obejmowały rodziny, szkoły podstawowe, instytucje państwowe, firmy produkujące jedzenie oraz zajmujące się marketingiem, organizacje pozarządowe oraz media. Poza licznymi grupami dorosłych, przede wszystkim była zainteresowana tym, co dzieci w wieku 6 – 12 lat myślą o jedzeniu i jakie są ich doświadczenia. Obecnie prowadzi kolejny projekt badawczy, finansowany przez Narodowe Centrum Nauki w ramach grantu Fuga. Projekt ten jest poświęcony dziecięcej otyłości w Polsce

Dr hab., kulturoznawczyni, filozofka, adiunkt w Instytucie Kultury Polskiej UW. Zajmuje się antropologią pisma, antropologią edukacji oraz kulturowymi studiami nad dzieciństwem. Mama Jadzi i Marysi. Autorka niedawno opublikowanej w serii Dzieci/granice/etnografie książki Polityki pisma. Szkice plenerowe z pajdocentrycznej nowoczesności (Warszawa 2018). Obecnie pracuje nad książką poświęconą roli praktyk piśmiennych w pedagogice Korczakowskiej.

Dr hab., jest antropolożką, pracuje w Instytucie Etnologii i Antropologii Kulturowej Uniwersytetu Warszawskiego. W ramach studiów doktoranckich na University College London, na wydziale Antropologii, studiowała specyfikę polskiej pamięci okresu komunizmu. Wyszła z tego monografia/etnografia Evoking Polish Memory: State, Self and the Communist Past in Transition. Studiowała też interdyscyplinarnie, choć zawsze wokół antropologii, na Sabanci University w Istambule oraz na Central European University w Budapeszcie. Interesuje się antropologią medyczną, a w szczególności psychiatrią dzieci i młodzieży oraz praktyką uważności (mindfulness), pamięcią i autoetnografią. Jest redaktorką antologii Antropologia psychiatrii dzieci i młodzieży. Wybór tekstów  oraz autorką Dziecięcych doświadczeń ADHD. Aktualnie pracuje w grancie dotyczącym polskich doświadczeń adopcji prowadzonym przez Ewę Maciejewską-Mroczek.